E vineri

si cobor mai jos de sat sa caut o floare (n-am gasit-o toamna asta) si sigur ca ma intorc acasa pe alte ulicioare si acum, n-am cuvinte… adica am, insa nu vreau sa spun ce surprinsa si fara zambet am ramas

cand am trecut prin sat si am vazut copaci imensi, taiati si transformati in lemne de foc la unele case si la altele, oameni adunand in gramezi frunzele de nuc si fumul inecacios, se imprastia pana mai sus de curtea mea 🙂